Περιγραφή
Ένα από τα πιο γνωστά έργα του Michel Foucault. Εδώ ο Γάλλος φιλόσοφος εστιάζει την προσοχή του στις αλλαγές που έλαβαν χώρα στο Δυτικό σωφρονιστικό σύστημα, εξετάζοντας κατά περίπτωση την προεπαναστατική και μετεπαναστατική Γαλλία. Στηριζόμενος σε ακαδημαϊκές δημοσιεύσεις, νομικά έγγραφα και πολιτικούς λόγους, στο βιβλίο αυτό αναλύει διεξοδικά την ιστορία του σωφρονισμού και της ποινικής καταστολής, μιλώντας αρχικά για τη δημόσια εκτέλεση ποινικών παραβατών, τη σωματική τιμωρία και τη δημόσια έκθεση, κλείνοντας με το θεσμό της αναγκαστικής απομόνωσης και τη στέρηση των ελευθεριών υπό την εποπτεία του κράτους και του θεσμού της φυλακής.
Ο Foucault απορρίπτει την πεποίθηση ότι η γέννηση της φυλακής αποτελεί μια ανθρωπιστική μεταρρύθμιση σχετικά με τις μεθόδους τιμωρίας. Αντ ‘αυτού, ο ίδιος υποστηρίζει, ότι το σωφρονιστικό σύστημα καλλιεργεί και διαιωνίζει αενάως την ίδια λογική «πολιτικής τεχνολογίας» προκειμένου να διασφαλίσει την υποταγή της κοινωνίας στην κυριαρχία και η συμμόρφωσή της με προκαθορισμένα πρότυπα. Η ίδια, ωστόσο, λογική – αυτή η «μικροφυσική της εξουσίας» (κατά την ορολογία του φιλοσόφου) επικρατεί και σε άλλους κοινωνικούς θεσμούς/χώρους (όπως τα σχολεία, τα νοσοκομεία και οι στρατώνες) οι οποίοι με τον τρόπο που οργανώνονται και διοικούνται ευνοείται ο αποδοτικός πληθυσμιακός έλεγχος, ενώ την ίδια στιγμή διαπερνά το σύνολο των ανθρώπινων σχέσεων.
