Περιγραφή
Τα ξενοδοχεία είναι σαν τους ανθρώπους.
Εντός τους κατοικούν ιστορίες.
Μερικές από τις ιστορίες που ακολουθούν είναι αληθινές – κάπως έτσι θυμάμαι να συνέβησαν.
Κάποιες είναι εξ ολοκλήρου φανταστικές.
Ίσως όχι ακριβώς “εξ ολοκλήρου”, με την έννοια ότι τα περισσότερα ξενοδοχεία σπάνια έχουν ηχομόνωση της προκοπής, άρα συνήθως μπορείς να μαντέψεις τι γίνεται με τους διπλανούς.
Αλλά και στο φουαγιέ ή στο σαλόνι ή ακόμα και μέσα στο δικό σου δωμάτιο, συχνά οι προηγούμενοι επισκέπτες αφήνουν “ίχνη” που σε βοηθούν να μαντέψεις μια ιστορία.
Ή να την επινοήσεις.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Τριάντα χρόνια στο δρόμο, ένα πράγμα γνώρισα καλύτερα στις πόλεις που με φιλοξένησαν: τα ξενοδοχεία. Έχω κοιμηθεί σε αμέτρητα. Τόσo πολλά και τόσο συχνά, που πολλές φορές όταν ξυπνάω –ακόμα και στο σπίτι μου– έχω απώλεια προσανατολισμού: με άλλα λόγια, δεν έχω την παραμικρή ιδέα πού βρίσκομαι.
Μίλτος Πασχαλίδης
