Περιγραφή
Βεντέτες και εγκλήματα
Συγκρούσεις και μάχες στη Λεμεσό 1912-1974
Η ειλικρινής επίκλιση του Θεού από τον μελλοθάνατο Μιχάλη Χειλέτικο, μας υπενθυμίζει τον συσταυρωμένο ληστή, δίπλα στον Ιησού Χριστό.
Ο μελλοθάνατος Μιχάλης Χειλέτικος, μερικά λεπτά προτού οδηγηθεί στην αγχόνη, έγραψε την ακόλουθη επιστολή προς τον πατέρα και τη μητέρα του Καλλιόπη Χ’ Λάμπη.
«Αγαπητοί μου και αξέχαστοί μου γονείς:
Ελπίζω να πάρετε την επιστολή μου. Είναι η τελευταία που σας γράφω. Σας γράφω με δάκρυα στα μάτια. Αλλά δεν πειράζει. Ο Θεός ας τους συγχώρεση όπως θα συγχωρέση και εμέ.
Σας παρακαλώ να προστατεύσετε το μωρόν μου, ώστε όταν μεγαλώση να γίνη ένας τίμιος άνθρωπος. Να του πήτε να μην ενοχλήση κανένα. Και αν καμιά φοράν, κανένας τον ενοχλήση να μην θυμώση. Να στρέψη και την άλλην του παρειάν και να δεχθή ήσυχα και άλλον μπάτσον, αν δεν θέλη να καταλήξη όπως ο πατέρας του.
Σας δηλώ ειλικρινώς ότι είμαι χαρούμενος, διότι είμαι κοντά εις τες αγκάλες του Θεού. Ο Θεός είναι μεγαλόψυχος. Θα με συγχώρηση και θα ζήσω την αιώνιον βασιλείαν. Θα σας βλέπω από μακρυά και θα σας παρακολουθώ με το δικό μου βλέμμα. Να με μνημονεύετε τακτικά και να προσεύχεσθε για με, να με συγχώρεση ο Θεός.
Ο υιός σας Μιχάλης Χειλέτικος».
Στην επιστολή του Χειλέτικου υπήρχε κι’ένα υστερόγραφο το οποίο το έγραψε μερικά λεπτά προτού οδηγήθη στην αγχόνη, όπως το φανέρωσαν δεσμοφύλακες που βρίσκονταν εκεί. Και έλεγε τα ακόλουθα:
«Τώρα που σας γράφω αυτά είναι οι τελευταίες μου στιγμές. Ας προσευχηθούμεν όλοι για την ψυχήν μου. Μην λυπάσθε. Δεν θέλω να μαλλώνετε. Να είσθε αγαπημένοι. Τώρα εγώ φεύγω. Είναι ο δρόμος που θα περάσωμεν όλοι μας.
Κλείνω την επιστολήν. Ο χαρούμενος γυιός σας».
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)